Nu de recessie is afgelopen en de huizenverkoop weer loopt als een trein, hebben mijn bovenburen éindelijk hun huis verkocht. Gelukkig! Voor het stel en voor mij. Er komt een super leuke man boven me wonen. Nu maar hopen dat zijn seksleven iets rustiger verloopt dan van de vertrekkende buren.   

Om de situatie duidelijk aan u voor te leggen even een schets van het stapelkippenhok waarin ik woon. Met de buitenkant is niets mis. Die is prachtig en functioneel. Maar toen de architect de binnenkant tekende was zijn verbeeldingskracht totáál dood geslagen. Het resultaat van deze fantasieloosheid komt u vast bekend voor. De opgedrongen slaafse schikking maakt dat huis na huis álle eettafels en beeldbuizen op dezelfde plek staan omdat deze alleen dáár passen. En, nacht na nacht slapen buren precies boven - of onder – elkaar.

Zo naderen we het onderwerp van deze column. Buren en seks. O, voor u denkt dat wordt een partijtje klagen, dat gaat niet gebeuren! Niets is zo fijn als een lekker seksleven, weet ik uit ervaring. Alleen laat ik mijn buren erbuiten (alhoewel, de nieuwe bovenbuurman… ). Goed. Wilt u weten wat zich tot nog toe ieder etmaal afspeelde boven mijn hoofd? Ik ook. Maar na tien jaar heb ik nog steeds geen idee. Wel fantasieën gevoed door bekende en meest vreemde geluiden.

Het bekende geluid was buurvrouw die elke avond klokslag elf uur met haar hakjes trippelde rond de echtelijke sponde. Het onbekende geluid volgde daarna, zacht gepiep of een zwaar schrapen. Dan zag ik voor me hoe ze, gekleed in lingerie met jarretelles, haar man aan het afrossen was. Of, hoe ze hem ophitste met een plaagveer. Vervolgens schonk mijn verbeelding aandacht aan de buurman, hoe lag hij erbij? Geblinddoekt? Met mondknevel? Vastgebonden met schattige roze handboeien? Of, lag de buurman eigenlijk wel? Soms zag ik hem heen en weer slingeren - gekleed in zwarte jumpsuit - aan de plafondlamp, gereed om aan te vallen zodra zijn vrouw klaar was… Alhoewel, klaar is wellicht niet het juiste woord in deze? Waarschijnlijk is, voldoende opgewonden beter.

U snapt, dit slaapkamergeheim was duidelijk niet ‘iets’ dat ik even tussen neus en lippen ter sprake kon brengen. Want stel, ik had de stoute schoenen aangetrokken, hoe was ik gesprek begonnen?
‘Hallo buurvrouw, was het fijn gisterenavond?’
Afijn, ik heb een nieuwe buurman, nu maar hopen dat hij geen hoge hakken draagt!

©Sophie Dijkgraaff
 

 

Wij maken op deze website gebruik van cookies. Een cookie is een eenvoudig klein bestandje dat met pagina’s van deze website wordt meegestuurd en door uw browser op uw harde schrijf van uw computer wordt opgeslagen.