Het schijnt zo te zijn dat de schilder Vincent van Gogh, knettergek werd door het geluid van de mistral die zomers in de Rhônevallei tussen de Alpen en de Pyreneeën door waait. Zover gaat het bij mij niet, storm zorgt alleen voor veel onrust in mijn hoofd. Spontaan ontstaan er allerlei plannetjes om mijn leven volledig om te gooien.

Zo heeft een najaarsstorm ervoor gezorgd dat ik impulsief een cursus Leefstijlcoaching ging volgen. Na de opleiding legde ik met succes de examens af, net als tig andere coaches. Ik schreef het al eerder, de coachingbedrijven schoten en schieten uit de grond. Tijdens een daaropvolgende storm kreeg ik opnieuw een briljant idee: ik begin een Bed & Breakfast! Om me niet nogmaals zomaar in het avontuur te storten, deed ik vooronderzoek met als eindconclusie: in ons land struikel je over dit soort accommodaties. Neem alleen al het aantal B&B 's uit het gelijknamige tv-programma van omroep MAX. Kijk jij ook? Heerlijk hè, binnengluren bij anderen. Vooral het gedeelte waarin de gasten hun kamer inspecteren vind ik vermakelijk. Ligt er ergens stof of andere viezigheid? Is er voldoende toiletpapier? Hangt er ergens een haardroger en waar liggen de badhanddoeken? Na een beoordeling van het kleurenpalet dat gebruikt is, het meubilair en de kunst aan de muur, is het bed aan de beurt.

Dat bed werkt als een toverstaf die het kind in de bezoeker naar boven haalt. Met een aanloop wordt er een duik van jewelste genomen. Met de schoenen nog aan, wat men thuis niet doet, kan bij een ander wel. Nastuiterend op het matras vertelt de 'bedduiker' wat de kijker niet kan voelen: het matras is te hard, te zacht, te smal of te kort. Ik vraag me af, zouden onze koning en koningin dat ook doen? Gaan ze samen bij een ander vorstenhuis op bezoek, controleert Maxima eerst de kamer op netheid waarna ze met een grote sprong één, twee, drie op het bed duikt: 'O Willem, dit matras is veel te zacht!' Zou dat geen enige televisie zijn?

Terwijl ik dit stukje schreef was de voorjaarsstorm die eerder woedde, geluwd. Ik staarde naar het woord dat mijn vingers als vanzelf in de Google-zoekbalk hadden getypt: emigreren. Leuk idee, maar na een uurtje surfen stelde ik vast, eigenlijk heb ik best een fijn leven. Laat ik vooral niets veranderen.

©Sophie Dijkgraaff

 

Wij maken op deze website gebruik van cookies. Een cookie is een eenvoudig klein bestandje dat met pagina’s van deze website wordt meegestuurd en door uw browser op uw harde schrijf van uw computer wordt opgeslagen.