Fantasieën

Ik heb een wat vreemde eigenschap. Nou ja, eigenlijk heb ik er meerdere, maar daarover schrijf ik later nog eens. Laat ik niet langer je tijd verspillen: ik bezoek graag begraafplaatsen. En dan niet zoals Rob Kemps, de begraafplaatsen van bekende chansonniers op Cimetière du Père-Lachaise, al moet ik toegeven, het graf van Édith Piaf heb ik wel bezocht. Toch vind ik het interessanter oude begraafplaatsen te bezoeken waar voor ons onbekende mensen hun laatste rustplaats hebben gevonden.

Waarschijnlijk begon deze interesse nadat ik met mijn ouders begraafplaats Crooswijk in Rotterdam bezocht. Op deze begraafplaats lagen toen voorouders van moeders kant. De grote witte engel, waarover thuis verteld werd en die het familiegraf markeerde, was nog indrukwekkender dan ik me voorgesteld had. Helaas was er toentertijd niet veel informatie over deze familietak dus moest ik wachten tot internet zijn intrede maakte voor ik de familiegeschiedenis kon ontrafelen. Een leuk detail was dat ik daarna meteen wist van welke voorouders ik mijn voorliefde voor water en varen had geërfd.

Favoriet zijn de begraafplaatsen in het buitenland, met name Franstalige landen of streken. Daar vind je grafstenen en mausolea die door de tijd scheef gezakt zijn en waarvan de namen deels bedekt worden door algen en korstmossen. Soms staan er verkleurde foto's van degenen die onder de steen rusten. Gevoed door de omgeving en de tientallen boeken die ik in de loop van de tijd gelezen heb, creëer ik een nieuw leven voor deze personen.

Zo bedenk ik bij chique namen als d’Oultremont de Wégimont de Duras, een leven op een wijnchâteau. Meer gebruikelijke achternamen als Lambert nemen me op sleeptouw naar een ommuurde boerenhoeve waar de geur van koeien de boventoon voert. Ook loop ik regelmatig door dromerig dorpen in de Provence of kijk ik staande aan de kust toe hoe de zee ritmisch tegen de rotsen beukt. Zo kan ik urenlang fantaseren tot de wereld mijn aandacht weer opeist. 't Is te hopen dat de doden tevreden zijn met het leven dat ik ze toebedeel. Maar ach, ik heb nog nooit een klacht gekregen!