Maskerade

Mensen met een positieve inborst, ik ben er dol op. Lieden die denken in kansen, de goede kant van de zaak inzien, niet klagen, maar dragen en ons en passant trakteren op positieve quotes waar meestal zo'n opgeheven duimpje bij staat. Ondanks dat ik ook bij mijn geboorte een roze bril kreeg meegeleverd, heb ik toch zo af en toe flink de pee in. Zoals René Gude, Denker des Vaderlands, eens zei: 'Het leven is een gedoetje.'

Wat mij wel enigszins stoort, is dat al die positiviteit zo opgeblazen wordt. Zelfs e-mailberichten beginnen in deze tijd met overdreven positieve zinnen. Afgelopen week ontving ik weer twee van zulke e-mails. Van één was de openingszin: 'Fijn dat je zo goed bezig bent!', de tweede begon met: 'Hé toppertje! Goed gedaan!' Toppertje, ook zo'n modeverschijnsel, net als het woord super. Alles is tegenwoordig: superaardig, superleuk, superlief, superinteressant, superchic, superervaring, supertalent, enzovoort. Nog erger wordt het als het woord super in hoofdletters wordt geschreven. Betekent dit dat SUPER nog superder is dan super?

Terug naar de overdreven positieve openingszinnen. Bij mij is het altijd zo dat mijn gedachten in een flits de ruimte tussen de eerste en de vervolgzin, zelf invullen. Neem de zin: 'Fijn dat je zo goed bezig bent!' Ja, ja, denk ik dan. Kom op met je kritiek. Want dat is toch wat er meestal volgt na zo'n intro, nietwaar? Die populaire openingszinnen zijn niet meer dan een aangeleerd voortvloeisel uit de positieve psychologie en bedoeld om 'ons brein te masseren', ons positief te stemmen zodat we beter kunnen omgaan met het commentaar dat volgt.

Een ander fenomeen is dat bekende Nederlanders opbiechten een depressie te hebben gehad, hopende zo de schaamte rondom deze ziekte te doorbreken. Die schaamte vind ik, als niet bekende Nederlander en ex-depressie klant, niet gek. In een wereld waarin alles altijd positief moet zijn, vond ik het indertijd uiterst moeilijk te erkennen dat ik de mooie kant van het leven niet zag. Gelukkig ben ik met hulp uit dat zwarte gat geklommen en is de zon weer in volle glorie gaan stralen. Toch, het leven blijft een gedoetje en dat mag best weleens gezegd worden, anders vrees ik dat onze samenleving een supermaskerade wordt!