Het is fascinerend hoe verhalen een eigen leven leiden. Wat begint als een klein voorval verandert al snel in een spannend avontuur dat je rode oortjes bezorgt. Neem bijvoorbeeld de aanrijding van vorige week bij Nina in de straat.

"Goh, er is even verderop een pizzakoerier omver gereden," zei Nina door de telefoon, terwijl haar slaapkamerraam met een scherp gepiep openging. Typisch Nina, altijd met haar bovenlijf zo ver mogelijk uit het raam hangend als er iets gebeurt in de straat. Haar nieuwsgierigheid laat zich niet temmen.

"Is er een ambulance nodig?" vroeg ik, zonder me echt druk te maken. Het was de automatische reactie die je geeft in zulke situaties. Op de achtergrond hoorde ik het geroezemoes van nieuwsgierige buren die zich rond het ongeluk verzamelden. “Nee joh, zo te zien valt het mee,” antwoordde Nina. Ze pauzeerde even. "Yep, hij staat alweer," voegde ze eraan toe. Daarmee was het voorval afgedaan.

We schakelden weer over naar onze plannen voor de volgende dag – een etentje bij een Grieks restaurant stond op de agenda. Terwijl we de menukaart doornamen, kreeg ik al trek bij het idee van een dampende Stifado met rundvlees, tomaat, ui, knoflook en geurige kruiden. Nadat alle details waren besproken, kroop ik achter mijn laptop om nog wat werkuren weg te tikken.

Later die middag hoorde ik de sleutel in het slot. "Hé Sophie, ik ben het!" riep mijn vriend met zijn gebruikelijke kabaal. Het verbaast me telkens weer dat hij denkt dat iedereen mijn huis mag binnenwandelen. Met een glimlach sloot ik mijn laptop en gaf hem een vluchtige kus.

"Weet je al van het ongeluk bij Nina in de straat?" vroeg mijn vriend, met een serieuze uitdrukking op zijn gezicht.
"Die pizzakoerier?" antwoordde ik nonchalant.
"O, je hebt Nina al gesproken?" hij klonk teleurgesteld.
"Ja, en jij?"
"Nee, een collega vertelde me erover. Ik vermoedde meteen dat het in haar straat moest zijn."
"Dat ongeluk viel toch wel mee?" vroeg ik.
Hij trok zijn wenkbrauwen op: "Nou, volgens mij is die pizzakoerier met een traumahelikopter half dood afgevoerd."

Ik schoot in de lach. Natuurlijk! In een paar uur tijd was een kleine valpartij via via veranderd in een sensationele gebeurtenis, compleet met sirenes en een helikopter die als een wervelwind door de lucht suisde. Terwijl de pizzakoerier op zijn bank voor de tv ligt te herstellen van een schram of blauwe plek, groeit zijn avontuur gestaag verder – net als een pizza calzone die te lang in de oven staat!

© Sophie Dijkgraaff

Wij maken op deze website gebruik van cookies. Een cookie is een eenvoudig klein bestandje dat met pagina’s van deze website wordt meegestuurd en door uw browser op uw harde schrijf van uw computer wordt opgeslagen.