Gedurende de tien jaar dat ik schrijvend door het leven ga heb ik een neurose ontwikkeld. Kreeg ik eerder de kriebels van bepaalde woorden – kids, is er zo één – tegenwoordig lees en hoor ik overal achterstevoren, ondersteboven geformuleerde zinnen. Echt waar. Spreekwoorden verhaspelen is tot daaraan toe. Die zijn vaak zo oubollig dat veel spreuken er zelfs van opknappen. Maar van een verkeerde zinsopbouw krijg ik jeuk!
Wat ook kriebels bij mij op kan wekken is het ongepast gebruiken van verkleinwoorden. Afgelopen week was ik op een schoolreünie. Het leek wel of al mijn oud-klasgenoten afgesproken hadden mij te tergen. In de vele verhalen die voorbijkwamen was er altijd wel iets klein - kleiner - kleinst. Trouwens, met elke medeleerling ging het gewéldig! Alle huwelijken zijn na het grootbrengen van de kinderen – O, die van mij hebben zo’n goede baan! – en het doorstaan van een meno- en penopauzetje nog steeds stormvast. Wat twee vragen bij mij oproept. Hebben mijn oud-klasgenoten een overdaad aan fantasie? Of nemen die het niet zo nauw met de waarheid? Een slagingspercentage van 100% lijkt mij héél bijzonder. Nu was er wel een groep die héél stil was, misschien dachten zij na het aanhoren van de succesverhalen: ik zwijg. 
Enfin, tijdens de reclamecommercial die een van mijn jeugdvriendinnen afstak, merkte ik dat ze niet alleen alles verkleinde, alles was ook top. Ze had niet alleen een topbaan, topman, topkinderen maar ook een top BMW'tje waarmee ze graag ritjes maakte. Nadat alle toppers over tafel waren gerold rondde ze het gesprek af door te zeggen: ‘Even kijken waar mijn mannetje is.’ Nu heb ik haar eerder met hem zien lopen en ik kan u vertellen, 'tje' staat in dit verband zeker niet voor klein. Maakt mij verder niet uit, ieder leeft zijn eigen leven, maar om nou ‘tje’ te gebruiken…
Nu ik deze frustraties met je gedeeld heb, voel ik me een stuk beter. Geloof me, ik ben niet foutloos. Sterker nog, al schrijvend besef ik dat ik nog een afwijking heb; het stelselmatig verkeerd lezen van woorden. Zo las ik afgelopen week erectieleden, wat natuurlijk directieleden moest zijn. Van een promo aanbieding maakte ik een porno aanbieding – waar het hart vol van is... – en de naam Ethanasia jewelry, toverde ik om naar Euthanasie jewelry. Maar, alle gekheid op een stokje, zullen we verkleinwoorden weer alleen gaan gebruiken als het onderwerp écht klein is?
©Sophie Dijkgraaff